Bir mavi kuş var yüreğimde çıkmaya can atan 
Ama zekiyim, 
Sadece geceleri izin veriyorum çıkmasına, 
Herkes yattıktan sonra.
Orada olduğunu biliyorum, 
Derim ona, kederlenme artık.
Sonra yerine koyarım yine ama hafifçe öter
Tamamen ölmesine de izin vermiyorum 
Ve birlikte uyuyoruz gizli antlaşmamızla 
Ve insanı ağlatacak kadar güzel, 
Ama ben ağlamam, 
Ya siz? 
                 Bukowski